همین چند ساعت پیش کنارم بود... دقیقه به دقیقه دست در دست، چشم در چشم، نفس در نفس
دوشنبه برای تعطیلات عید فطر اومد ... با اینکه اون روز رو عید اعلام نکردن ولی من نرفتم سر کار!
موندم کنارش !
به خودم قول دادم اول همسرم بعد کار ... با اینکه کلی حرص خورم و غر زدم ولی ترجیح دادم از لحظه به لحظه ی محدود کنار او بودن بهره ببرم و استفاده کنم.
به مهمونی خونه ی عمو و عمه و مسجد جامعه گردی گذروندیم. کوچه پس کوچه هایی رو گشتیم که من کمتر رفته بودم و خونه های سنتی رفتیم که خیلی کمتر دیده بودم.
طعم کنار هم بودنمون این سری طعم خاصه دیگه ای داشت و رنگ و بوی متفاوتی به خودش گرفته بود و در نهایت اوج یکی شدنمان امروز بود .
لحظه های کنار او کش می اومدن.... با خودم میگفتم چقدر روزهای بدون او، دور تندی رو داشتن و سریع میگذشتن ولی این یک هفته انگار سال ها طول کشید.
فیلم هم دیدیم، جهان با من برقص ... فرزند انسان..کفر ناحوم..جهان زیرین!
فیلم هایی که پیشنهاد می دادم رو خیلی به دلش ننشست... اون یک فیلم بین قهاریه که قطعا هر فیلمی به دلش نمیشینه!
به هر حال من حالا بدون اون نشستم! برگشتم به روزای عادی زندگی !
روزهای بدون او... از 6 صبح باید بیدار شم برم سر کار ... سر کله زدن با استرس های کارهای شرکت و اطرافیانش تا ساعت 3 که برگردم خونه!
دنیای کار هم دنیای کوچیکه و در عین حال بزرگ در لحظه ی خودش!
وقتی او بود رنگی از کار نبود ولی حالا باید بدونم که بخش بزرگی از زندگی من همین کارای کارخونست و الی غیر!
خدایا با اینکه شیطنت کردم و این چند روز گم و گور شدم ولی سپردم به خودت برام درستش کن تا جبران کنم!
خب برم برای برنامه ریزی جهت امتحان در پیش رو :)
- جمعه ۱۶ ارديبهشت ۰۱ , ۲۰:۲۵
