امیدوارم به خدا برنخوره ، میدونه که چقدر الان دلم گرفته ،میدونه که چقدر له له میزنم برای یک ارامش درونی ...
مسیحیا یه اعتقاد باحالی دارن ....
اونا میگن در اغوش پر مهر خدا ....
اونا خداشون بغل میگیرن ، تصورش میکنن ، حسش میکنن و باهاش حرف میزنن...
منم دلم خدایی میخواد که دست بزنه به شونم بگه هی دخمل ، هی بندم ، اروم باش چته آخِ، فلان مورد خواستِ منِ پس زر زر نکن گلم...
بعد منم به این خدا نگاه کنم و بگم دمت گرم ، من بهت اعتماد دارم اصلا هر چه از دوست رسد نیکوست چه برسه به تو که خدامی ....
:| :|
خلاصه به جای همه ی حرفهای بالا ، من خدایی دارم از رگ گردن بهم نزدیک تر ولی از فاصله زمین تا خورشید قلبا از من دورتر !
من خدایی دارم که نه تصوری ازش دارم و نه حسی و گاهی حس میکنم چنان از من دور و به من نزدیک که این تناقص روانیم میکن ....
من خدایی دارم که عاشقشم وبرای دیدارش له له میزنم...
من خدایی دارم که دوسش دارم ولی بود نبودش برام معمایی شده ...
من خدایی دارم که هر روز به عشقش سر به سجده میگذارم ولی از نشنیده شدنم در عذابم ...
و من خدایی دارم که نیاز دارم اندکی به من ارامش بده ...
خدایا بود تو برای من چقدر در تناقص ....
هی خدا منم اغوش پر مهر خودت میخوام ....
- چهارشنبه ۶ دی ۹۶ , ۱۳:۲۴
