میدانستم اراده، فقط اراده ی اوست ...
میدانستم به هرکس جز او تکیه کنم به مانند تکیه بر باد میماند ...
میدانستم جز خودش نام احدی در دهانم نباید بچرخدُ بیاید ..
میدانستم تنبیهش محکمتر و حوصله اش بیشتر است ..
میدانستم تکیه بر غیر او منتهی به هیچستانست ...
و من این روزها درک کاملی از این حرفایم دارم ، دانستنم به تنهایی کافی نبود ...
ومن این روزها دلیل تمام این عقب افتادگی هایم را فهمیدم ، دلیل همه ی این درجا زدنهایم را ....
از او عذرخواهی میکنم و یک بار دیگر بر تیکه به خود او شروع خواهم کرد ..
خدایا به خاطر تمام آن قصورهایم ...
به خاطر همه ی آن کم بینی هایم ...
به خاطر همه ی آن تکیه ها به غیر خودت ..
عذرخواهی میکنم و خودم و زندگی ام و همه ام را به خودت میسپارم و من بعد به اراده ی تو تکیه میکنم ..
- شنبه ۴ ارديبهشت ۹۵ , ۱۱:۳۴