دنیای نرگس بانو

صداش میکردم "روانی خانم " 

رفتارش که پای تلفن اعصاب به هم ریز بود !

قبل از رفتن به اتاقش در دل گفتم : "روانی خانم گیر نده صلواااات" از جمله ی خودم که خندم گرفت ولی به هر نحوی بود اخمی به پیشونی انداختم و داخل شدم ، به روی خودم نیاوردم من همانم که دیروز با بد خلقیت پای تلفن جوابم را دادی ولی او شناخت ، دقیق هم شناخت!

برعکس آن خلق بدش ، برعکس آن صدایش ، آن غر غر عایش که ندیده ازش یه کارمند گیر گیرو تصورش کردم ،خیلی هم کار رابنداز بود ، دانشجو بود که دور تا دورش ریخته بودن و او باید کار تک به تکشان را راه می انداخت !ظاهرش از آن همه کار آشفته بود ! ولی میخندید ، شوخی میکرد ، روحیه میداد و ...

و من بودم با کلی قضاوت غلط و اسمی که برایش گذاشته بودم و اصلا به او نمیخورد "روانی خانم"!!

چقدر بزرگ شدن گاهی مزه ی گس تلخی به خود میگیرد ....

از شنیدن اینکه یکی به یکی هم دوره ای هایت ازودواج میکنن و وارد دنیای جدیدی میشوند دلم هم میگیرد هم ذوق میکند 

ذوق میکند از اینکه اینقدر بزرگ شدیم تا بار مسیولیت های جدیدی را به دوش بگیریم و دلم میگیرد از اینکه اینقدر بزرگ شدیم که دل بکنیم از دنیایی که سالها پیش در آن زندگی کردیم ...

امروز شنیدم سومین دختر عموی نازنینم هم به جرگه ی متاهلین خواهد پیوست  !! آن هم با یکی از آشنایان نزدیک تر از دور !! از همان ها که از دوران نوجوانی اسمش برایت سراسر یادهاست ....

نمیدانم بگویم خوشحال یا .... از اینکه دیگه تو جمع خانوادگی تک دختر مجرد جمع باشم دلم میگیرد ، تا دخترعموجان بود در کنارش بودمُ میگفتیم و میخندیدیم ولی حالا من میمانم جمعی که از قبل غریبه تر خواهد شد ! 

اووووف هنوز هم نمیدانم ازدواج چیز خوبیست یا بد !!!

کلا تو دانشگاه ، دوره ی کارشناسی ، 3 واحد هوش مصنوعی پاس کرده بودیم...

توانستم که در جمع سکوت کنم و حرفی نزنم !!

نطق نکنم ، وِر نزنم !!

آرام بنشینمُ در آن جمعیت هدفون در گوش کتابم را بخوانم تا جمع به هم ریزدُ برگردیم !

توانستم بی قراری هایم را را در نگاهم  به صفحه ی موبایلم و کتابم بندازم ُ دم نزنم !!

من توانستم صــــــــــــــــــــــبـــــــــــــــــــــــــور باشم و این نیز یکی دیگر از آن آرزوهایم بود !!

و من بلاخره توانستم :d

این هفته ، یک هفته ی تکراری بود ،  از اون هفته های تکراری که نیومده نگرانش بودم ...

اعصابم به شدت قاطی پاطی شدِ ، بی خودی به چیزی ربطش ندیم ، دلیل جسمی خاصی نداره ، اعصابی داغونم ، داغووون !! یه داداش کوچولو چون داداش منم داشته باشین که سر درسش دهن مبارکتون پیاده کنه که دیگه نمیدونی اعصابتُ کجای دل بگذاری !!!

این هفته بلاخررررره دندونی که حسابی داغون شده بودُ درست کردم ، واااای انگار یه بار سنگین از رو دوشم برداشته شدِ !! چقدر حس خوبی دارم که فک و دهنمُ کامل سرویس کردم !! احساس دختر خوبه دارم !

این هفته اصلا باشگاه نرفتم ، تمرینم نکردم ، یه دلایل بنی اسراییلی پشت نرفتنم دارم که فقط باید به سنسی عزیزم بگم تا همونجا عین سیب زمینی له شدم کنه !

یه خونه بالای 200 300 متری در نظر بگیرین ، بعد تو این خونه ی به این بزرگی ملت پناهنده شدن به اتاق این جانب !! اصلا یه وضی !! کلید تعمیر کردن خونه از لوله ی آب شروع شده و در حال حاضر رسیده به حال بزرگی !! یه تعداد جوون معمار کار درست اومدن و عجیب دنبال کارشونن ، یعنی به جد اهل دلن و از همه جالب تر که یکیشون فوق دیپلم و دیگری فوق لیسانس معماری در کنار هم و پا به پای هم دارن کار میکنن ، طراحی دکراسیونِ کارشون، به هر حال دمشون گرم ، به اینا میگن جوون !

تبلتمم این هفته شکست ، یه لحظه اشک تو چشمام جمع شد ، پارسال همین موقع ها بود که تبلتم ترکید و امسال باز هم !!!!!!!!! هر دو دفعش هم دست خودم نبود ، این دفعه هم داداشا زحمت شکستن تبلتم کشیدن !!!

یه چند وقتی با دوستم صدیق میریم یه جای خاص !! شروعش که یه جوریی شبیه گرم کردن بود از این هفته بود ! روز یکشنبه !! 

این هفته یه اتفاق بامزه که افتاد این بود که اکثر استادی که در امر ازدواجشون پنهون بودن یکهووو عکس بچشون گوشه تلگرام نشون میدن ، یکی نیست به این اساتید بزرگوار بگن خوب خوشتیپ پله پله بیا بالا چرا یهو با احساسات آدم بازی میکنین اَه !! هیچی دیگه با دوستان میشینیم عکس بچه ی استاد میبینیم آنالیز میکنیم ببینیم این اصلا کی زن گرفت که بچش شده باشه ، بابا نکنین اساتید محترم ، نکنین خوب اِِِِ

داشتم رد میشدم ، یهو چشمم خورد به یک پوستر و بعد یک شعر ، خوشم اومد !

قیصر جون ای ول !

پاییز 94 هم نفس های آخرش رسید ، این هفته آخرین هفته ی پاییز جان میباشد ، از رفتنش دلگیرم ، نرفته دلتنگ برگهای خوش رنگشم ،  زمستون فصل به دنیا آمدن عزیزانمِ  و من هنوز که هنوز تهِ تهِ دلم ازش دل چرکینِ!!