با او ،به شکل کاملا اتفاقی در مورد بچه دار شدن حرف زدیم .
نظر جفتمون در تقاطعی دو سویه بهم برخورد کرد، هر دو مخالف .
ژست روشنفکرها را به خود گرفته بودیم و میگفتیم اگر قرار بر پدر یا مادر شدن است چه بهتر که مسئولیت بچه ای را قبول کنیم که با یه برنامه ی غلط و ناخواسته پاش به این دنیای فانی گذاشته !
به جای اینکه فردا روزی به بچه ای که از خونمون جواب پس بدیم که "چرا من را به این دنیا آوردین "،"چرا من را قربانی هوس زودگذر چند دقیقه ی خود کردین " و امثالهم ، دنیایی را برای کودکی بی پناه را رنگی کنیم.
فیلم متری شیش و نیم را دیدم .
همه ی فیلم به کنار ، بچه های آسیب دیده ای که در فیلم در چشم من ببینده فرو میرفت هم به کنار !
نقطه ضعف من ! "بچه ها "
ارزوی من برای بچه های ، داشتن دنیایی چون "آلیس در سرزمین عجایبست" نه دنیایی که پر از تنش آدم بزرگاست ، دنیایی که یا از طلاق پدر و مادر آشنایی با دادگاه ،یا از معتاد بودن پدر یا مادر آشنایی با مواد و کثافت کاریاست.
کاش میفهمیدیم "بچه ها" را نباید قربانی خواسته ها و امیال خود کنیم کاش کاش کاش
- چهارشنبه ۶ آذر ۹۸ , ۰۱:۵۷
